jak wplątałem się w wojnę

Byłem na weekend u siebie w Daszach. Wędzić. Przyciągnąłem od Janka jego grilowędzarkę i rozpaliłem jeszcze za dnia. Wcale się nie zdziwiłem, że Janek się przyłączył i że przyniósł flaszkę. Trzy godziny na mrozie minęło szybko. Piliśmy sklepową z jednego kieliszka i popijaliśmy piwem grzanym w puszkach na grillu. Udało się idealnie utrzymywać temperaturę 50-60 stopni i wędziło się bosko. Janek koło 18 odpadł i potoczył się do domu. Ja zdjąłem mięso i wniosłem do kuchni. Byłem pijany jak bladź a obiecałem Włodkowi, że do niego wpadnę wieczorem. Rozchodziłem najgorsze i jak stanąłem na nogi to poczłapałem do Włodka. Pogadaliśmy z pół godziny. Koło 20 wróciłem i zasnąłem.

W nocy obudziły mnie głosy na zewnątrz. Kilka osób łaziło po podwórku świecąc latarkami. Uspokoił mnie widok wojskowych w hełmach w oknach. Młode chłopaki, uśmiechnięte świeciły ma moje łóżko stojące na środku pustej chałupy. Wołali "tu jest" i śmiali się. Zawołałem "zapraszam do chałupy". Uznałem, że gonili pewnie po nocy jakiegoś uchodźcę i zapędzili się na moją posesje. Walczyłem czy do nich nie wyjść i nie zrobić sobie jakiś fotek, ale strasznie mi się nie chciało. Zdziwiło mnie, że nie odjechali od razu tylko kręcili się przy swoich samochodach jeszcze przez 15 minut. Ale usnąłem. 

Rano przez przypadek zauważyłem, że ktoś mi spuścił powietrze w dwóch przednich kołach. Od razu podejrzewałem  wojskowych. Ale po co i dlaczego. Poszedłem na kawę do Janka. Przyciągnęliśmy sprężarkę. I dupa. Okazało się, że wykręcili mi zawory z wentyli. To podobno nie jest takie proste i wymaga narzędzi. Na szczęście Janek wszystko ma i przyniósł i te zaworki i klucz do ich wkręcania. Napompowaliśmy koła.

Wyjeżdżając ze wsi podjechałem na rogatki gdzie stała policja. Zgłosiłem incydent z wojskiem. Pan policjant był miły. Po sprawdzeniu moich dokumentów przyznał się, że wojsko dzwoniło i kazało mnie zatrzymać jak podejrzanego o dokarmianie uchodźców. Obserwowali mnie przez lunetę. Powoli zaczęło mi świtać, co ci wojskowi w tych durnych łbach uknuli. Grill, Janek, mięso. Ciekawe, że brak uchodźców nie dał im do myślenia. A ten numer z oponami to już zostawię do waszego komentarza. 






 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

jestem złodziejem

Mam za sobą kolejną podobną dyskusję z moimi przyjaciółmi ze wsi. Przy kiełbasce i flaszce. Temat wraca co pewien czas jak bumerang mimo, że jest kontrowersyjny i staramy się go unikać. Pewnie was to nie dziwi, ale oni każdego kto ma więcej pieniędzy uważają za złodzieja. A ponieważ ja wpadam w tą kategorię to im się to kłóci z obrazem jaki zbudowali sobie w bezpośrednich relacjach. Stąd kontrowersje. Nie chcą szczerze gadać, ale ja ich ciągnę za język bo sprawy nierówności społecznych od dawna leżą mi na sercu.  Zacznijmy od faktu bazowego. Dla nich jedyna prawdziwa praca to praca fizyczna. Intuicyjnie tam się rodzi wartość a tak zwani umysłowi biorą potem udział w dzieleniu tego co wytworzą rolnicy i robotnicy. W mieście sami złodzieje. Nawet rolnicy co mają po 50 ha to złodzieje. Pracodawcy to złodzieje. Oni w to powszechnie wierzą. Nie znają się na ekonomii. Nie wiedzą jak działa gospodarka. Czują się dymani.  Dlatego nasze rozmowy są tak trudne. Poznali mnie na tyle, że widzą moją
Czytaj więcej

miesiąc

Obraz
Dziś mija miesiąc od ostatniego wpisu. Wypada coś napisać. Niby wiele się działo w moim życiu, ale nie bardzo byłem w nastroju by się tym dzielić. Umarła mi teściowa. Umarł nagle mój najlepszy kolega z liceum. Syn się wyprowadza i szuka pomysłu na siebie na najbliższe kilka lat (zrobił licencjat). W robocie lekka plaża więc wypadałoby coś sprzedać. Córka szykuje się do obrony magisterki. Lekki stresik na każdym polu. Na szczęście każdy tydzień kończy się wypadem do Dasz a tam życie toczy się innym torem, blisko natury, prosto i bez obłudy. 
Czytaj więcej

lęk

Jeżeli popatrzyć na obiektywne kryteria to żyjemy w czasach niebywałego dostatku i bezpieczeństwa. Nie tylko w Polsce, ale prawie wszędzie na świecie. Te kryteria to na przykład zamożność czy długość życia. Dochody, bezrobocie, dostępność usług publicznych. Ilość zabójstw czy zgonów. A jednak ludzie tego tak nie odczuwają. Obawiają się o przyszłość. Skąd ten lęk?  Pewnie to się jakoś bada ale tak na pierwszy rzut oka winę za to ponosi globalizacja. Zagrożenia widzimy nie tylko w swoim otoczeniu, ale na całym świecie. Boimy się wojen co toczą się po drugiej stronie oceanu. Boimy się migrantów co jeszcze siedzą na pustyni. Boimy się topniejących lodowców mimo, że ich nigdy nie widzieliśmy. Boimy się tego czego nie rozumiemy a cały świat to za dużo, żeby go zrozumieć. 
Czytaj więcej