rozbieżność kulturowa

Ja mam domek na Podlasiu a mój kumpel w Katalonii. Ja bywam często u niego a on u mnie. W zgodnej naszej opinii podróż do Dasze (powiat Hajnówka) powoduje przekroczenie zdecydowanie większej bariery kulturowej niż do Pals (prowincja Girona). Mimo, że w mojej wsi wszyscy mówią po polsku (jest to ich drugi język). Nie o język tu chodzi. 

Pierwszy przykład. Zaraz po kupieniu siedliska starałem się ustalić z sąsiadem (wąskie działki) miejsce na moje ognisko. On mi tłumaczył, że jeżeli nie są to opony to śmieci mogę palić gdzie chce.  A ja mu, że palę tylko drewno i to dla przyjemności. Krótka rozmowa zakończyła się bez obopólnego zrozumienia. Dopiero z czasem dotarło do mnie, że cała wioska pali drewnem w piecach. Piece służą do ogrzewania i do gotowania. Po drewno jeżdżą traktorem do lasu. Z ich punktu widzenia (bieda) marnowania cennego paliwa jest jakąś aberracją. A jaka to frajda skoro i tak muszą palić w piecach. Teraz rozumiem, że mój pomysł wydał się sąsiadowi równie idiotyczny jak mnie palenie opon. 

Drugi przykład. Płot. Mam stary drewniany płot olchowy. Porosły czerwonymi glonami i srebrnymi porostami. Cudownie pokrzywiony. Jak z obrazów Chełmońskiego. Niestety miejscami zawalony. Postanowiłem go naprawić zamawiając kilka nowych żerdzi. Sąsiad Janek, które ma lasek i maszyny przyjął zamówienie, ale długo przekonywał mnie, że lepiej kupić siatkę. Ja mu tłumaczyłem, że kupiłem ten dom także dla tego płotu. Nie znalazłem w jego oczach ani odrobiny zrozumienia.    



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

jestem złodziejem

Mam za sobą kolejną podobną dyskusję z moimi przyjaciółmi ze wsi. Przy kiełbasce i flaszce. Temat wraca co pewien czas jak bumerang mimo, że jest kontrowersyjny i staramy się go unikać. Pewnie was to nie dziwi, ale oni każdego kto ma więcej pieniędzy uważają za złodzieja. A ponieważ ja wpadam w tą kategorię to im się to kłóci z obrazem jaki zbudowali sobie w bezpośrednich relacjach. Stąd kontrowersje. Nie chcą szczerze gadać, ale ja ich ciągnę za język bo sprawy nierówności społecznych od dawna leżą mi na sercu.  Zacznijmy od faktu bazowego. Dla nich jedyna prawdziwa praca to praca fizyczna. Intuicyjnie tam się rodzi wartość a tak zwani umysłowi biorą potem udział w dzieleniu tego co wytworzą rolnicy i robotnicy. W mieście sami złodzieje. Nawet rolnicy co mają po 50 ha to złodzieje. Pracodawcy to złodzieje. Oni w to powszechnie wierzą. Nie znają się na ekonomii. Nie wiedzą jak działa gospodarka. Czują się dymani.  Dlatego nasze rozmowy są tak trudne. Poznali mnie na tyle, że widzą moją
Czytaj więcej

miesiąc

Obraz
Dziś mija miesiąc od ostatniego wpisu. Wypada coś napisać. Niby wiele się działo w moim życiu, ale nie bardzo byłem w nastroju by się tym dzielić. Umarła mi teściowa. Umarł nagle mój najlepszy kolega z liceum. Syn się wyprowadza i szuka pomysłu na siebie na najbliższe kilka lat (zrobił licencjat). W robocie lekka plaża więc wypadałoby coś sprzedać. Córka szykuje się do obrony magisterki. Lekki stresik na każdym polu. Na szczęście każdy tydzień kończy się wypadem do Dasz a tam życie toczy się innym torem, blisko natury, prosto i bez obłudy. 
Czytaj więcej

lęk

Jeżeli popatrzyć na obiektywne kryteria to żyjemy w czasach niebywałego dostatku i bezpieczeństwa. Nie tylko w Polsce, ale prawie wszędzie na świecie. Te kryteria to na przykład zamożność czy długość życia. Dochody, bezrobocie, dostępność usług publicznych. Ilość zabójstw czy zgonów. A jednak ludzie tego tak nie odczuwają. Obawiają się o przyszłość. Skąd ten lęk?  Pewnie to się jakoś bada ale tak na pierwszy rzut oka winę za to ponosi globalizacja. Zagrożenia widzimy nie tylko w swoim otoczeniu, ale na całym świecie. Boimy się wojen co toczą się po drugiej stronie oceanu. Boimy się migrantów co jeszcze siedzą na pustyni. Boimy się topniejących lodowców mimo, że ich nigdy nie widzieliśmy. Boimy się tego czego nie rozumiemy a cały świat to za dużo, żeby go zrozumieć. 
Czytaj więcej